Şiirler

  

Biraz Empati                                        Hak bildiğin yoldan şaşma,                                                Biraz empati yap, yeter.                                                   Ölçülerde haddi aşma,                                                               Biraz empati yap, yeter.                                                                                                                                           Herkesle çok iyi geçin,                                                      Deme; neden, nasıl niçin, Geleceği görmek için Biraz empati yap, yeter. Hakkı kendine rehber kıl, Akılsızdan, alma akıl, Sık sık aynalara takıl, Biraz empati yap, yeter. Kendini yüksekte görme, Kimseyle arayı germe, Yersiz tartışmaya girme, Biraz empati yap, yeter. Ey Sezayi, aynaya bak, Önce kendine ışık yak, İnsan kadere müstahak, Biraz empati yap, yeter.

Sezayi Tuğla

  

Empati Kendi penceremden bakmadım hiç Empati denilen bir bilginin ardında Bir çok pencere dolaştım Her yerden gördüm kendimi Bir tek kendimden göremedim Kendimi             Erdoğan Ergin    Empati Bakkalın gül yağını, döküverdi papağan. Dayak yedi o yüzden, başı kel oldu bir an. Kellik bir yana dursun, konuşamaz oldu kuş. Düşünceye daldı hep, papağan oldu baykuş. Bakkal üzüldü lakin, tek laf yok papağandan. Günler gelip geçti de, ses çıkmadı o candan. Papağanımız bir gün, saçsız bir derviş gördü. Hemen dili çözüldü, belleğinde ağ ördü. Sandı o da gül yağı, döküvermiş dükkana. Dayağı da yiyince, dönmüş tüysüz bir cana. Bu empati meseli; Mesnevi'den hikaye... Arif olan almıştır, kendine bundan paye! ..             Selahaddin Çekmegil